W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 22.09.2016
ASPIRANT rzecz. m
Słowniki:
T, L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1641-1653
Formy: lp M. aspirant; ~ lm D. aspirantów
Etymologia: <z łac. aspirans, -ntis; fr. aspirant>
Znaczenia:
»kandydat do zakonu«: In tertio praedicamento, P. Tuczyński ktorego zawzieli sie Leszczynscy promovere i hac conditione na moich pozwalaią. Troszeczkęc owo versatile ingenium ale go fide, conscientia, et honore domus obstringemus zktorym iest spowinowacony. Aspirant Szułd[r]ski Czesnik promotore Episkopo, y P. Pisasz Daleszynsky. OpalKListy 23. Na zapusty nietrwała wzbudziła się we mnie do zakonu jezuickiego wokacja. Było nas trzech aspirantów: ja, i jmć ksiądz Krzymowski, który tylko jeden pojechał do nowicjatu. MatDiar I, 38. Aspirant. Novicius, der in den Orden treten will. aspirant, qui après son noviciat désire d’ètre reçû dans l’Ordre. T III 12.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: KS