W TRAKCIE OPRACOWANIA
Data ostatniej modyfikacji: 27.12.2010
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1613
Znaczenia: »odnoszący się do cebuli; mający kształt cebuli, pochodzący od cebuli«: Pierwsza [lilia] białego kwiátu. Korzenia Cebulatego białego/ złożonego iákoby z łusk iákich/ ábo z strączkow. SyrZiel 577.
Korzeń Cebulaty Liliowy w żarzystym popiele vpiec., SyrZiel 578.
Korzenia to ziele nima cebulatego/ ábo okrągłego/ áni słodkigo nie iest/ áni liścia Záwilcowego. SyrZiel 716.
Nágim też zowiemy go [śniodek]/ że korzeń iego Cebuláty/ ták subtelną łupinkę ná sobie ma/ że się zda żadney nie mieć. SyrZiel 862.
Głąb prosty ná wierzchu/ podczás biały/ podczás błękitny. Zołte drugie máią/ drugie bládozielone/ ábo żolto/ korzeń káżdy Cebuláty/ ále ieden biały/ drugie czerwonáwy/ ábo rumiány. SyrZiel 862.
SPilánká/ ktorą żołtym Podeźrzonem zowiemy/ iest ziołko z zioł Cebulátych/ ábo Narciszkow. SyrZiel 863.
Korzeń cebuláty [hiacyntu]/ wysusza w piérwszym stopniu/ á ná koncu drugiego chłodzi/ ábo ná początku trzeciego. SyrZiel 1356.
ZImowit ma korzeń cebuláty/ łupinę ciemno rumiáną. SyrZiel 1395.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]