W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 09.05.2013
DOKUCZYĆ czas. dk
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1659
Formy: bezok. dokuczyć; ~ cz. przy. pr. lp 3. os. dokuczy
Znaczenia:
»wyrządzić szkodę«: Tak y Wiedenska Forteca kto by spoyrzawszy na piękność y Fortyfikacyią iey niepomyslił że huic operi [temu dziełu] Chyba Boska ale Nieludzka dokuczyć może Reka. PasPam 259. Turcy mieli [...] Victualia zas rozne specyalne od Ryzow Miąs, Chlebow, Mąki, maseł, Cukrow, Oliw, y Inszych, Coz tedy dokuczy wtakim porządku? PasPam 261.
Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: od przysł.: I mucha dokuczy, i wzgardzony panu. Y muchá dokuczy, y wzgárdzony Pánu; (bo się go nie wystrzega.) FredPrzysł B4v.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas