Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1621

Formy: bezok. strzelać się; ~ cz. prze. lp m 3. os. strzelał się

Znaczenia:

»strzelać do siebie wzajemnie z broni palnej lub strzelając osłaniać odwrót, ostrzeliwać się«: Kápitan Almády Węgrzyn/ ktory ná czele z swą piechotą stał/ nie mogąc się przez sam Tabor przebić/ długo się strzelał/ y przećię ze dwudziestą kilą/ dwá rázy ránny/ przebił się. SzembRelWej A4. Już tylko w człeka czterdziestu się strzelał mężny komendant, już z zburzonej studni łyżką żołnierzom kęs wody rozdzielał, a im mu cieśniej, im rzeczy szły trudniéj, miał tyle serca, że się i ośmielał wypadać w kielku junaków, bo ludniéj nie mógł; tak ciężkie wytrzymawszy szturmy, napchał pogaństwa beśpiecznego w turmy. PotMuzaKarp 52. Gniazdowski kazał infanteryi swojéj ustępować z drogi, która dopiéro od miasta szła, a sam wybrał się do Bossena; a gdy już był w drodze, wtém przednia straż, gdzie Żabka Litwin miał komendę, skoczyła na przechodzących w sprawie Sasów, poczęli się strzelać, dopiéro dywizya Gniazdowskiego do szyku. OtwFDziejeCzech 292.