Słownik XVII wieku

Znaczenia:

1. »nierozważny, nieroztropny, wynikający z braku zastanowienia «: Ledwie to rzekła [Dama], on [Polak] już przysięgą sumnienie Wyświadcza: „Jako żadne nie jest podejrzenie W mej ku tobie usłudze; ku Panu prywata Zaś jest mej nieszczerości, bo członkow mych strata Wzbudza żal bezuważny, do zemsty prowadzi; Co-ć powiedzieć - będziesz-li słuchać – nie zawadzi!” KorczWiz 29. Lubo takowe Damy zasługuią na chwałę osobistszą, iednak niewydaią pozwu znaiącym się dobrze na kartach i graiącym, ganić tylko mamy nałog, albo sposob grania, to iest: przywiązanie do grania, i żwawość bezuważną, i z zapyrzeniem się w graniu. GoussProkopPortret 95.

2. »wyrażający brak poważania, respektu, szacunku«: Zwyczaynie Monarchowie słow hardo smiałych y bezuważnych cierpieć y słuchać nie mogą, nie lubią takż exkuz y wymowek. AmelJabłSWTacyt 73.

*BEZUWAŻNY m
w funkcji rzeczownika

Formy: lp W. bezuważna

Znaczenia:

»człowiek niebaczny, nieuważny, postępujący bez zastanowienia«: DUCHOWNA.W saméy rzeczy musi bydź dobry argument; bo przyzwoliwszy na oboié zdanié, niemożna nieprzyzwolić na to idącé z nich wniesiénié. BONNA.Uważayże Bez uważna, że ieśli té piérwszé dwa zdaniá są prawdziwé, byłaby rzecz nierozumná i śmiéchu godná, wniesiénia z nich wynikaiącégo nie przyiąć. LepSurAmer 36.

[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]