W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 07.02.2015
ŻEGNAĆ czas. ndk
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688
Formy: bezok. żegnać; ~ cz. ter. lm 3. os. żegnają; ~ cz. prze. lp m 3. os. żegnał; ~ im. wsp. żegnając
Znaczenia:
1. »rozstając się zachowywać formy towarzyskie«: Tegoz dnia poszedłęm zegnac Marszałka Spytał mię do kąd iadę. PasPam 122v. Odebrawszy tedy expedycyią zegnaiąc krola znowu mię scisnął za głowę mowiąc iuze nąm przebaczcie. PasPam 152v.
Przenośnie: A teraz chwalebni Tumulanci [tumultandi = zmarli] w wiekuistą zabrawszy sie kompaniią zegnaią przez mnie Woysko wszystko iako swego Palaestram [szkołę] życia. Zegnaią Chorągiew Matkę [...] zegnaią wszystkich krewnych. PasPam 87.
2. »robić nad kimś znak krzyża; błogosławić kogoś«
Związki frazeologiczne: żegnać krzyżykiem »robić znak krzyża«: Ow zegnał owym krzyzikiem apił. PasPam 83v.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas