W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 08.12.2008
INWITOWAĆ czas. ndk
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688
Formy: bezok. inwitować; ~ cz. prze. lp m 3. os. inwitował; ż 3. os. inwitowała; lm mos 3. os. inwitowali; ~ im. wsp. inwitując
Etymologia: <łac. invitare>
Znaczenia:
»zapraszać«: Była to Pani zacna [...] na kozde Swięto kazała prosic kompaniey mnie inwitowała mowiła ze bym inwitował iako do swego przystastwa na karty, na taniec. PasPam 82-82v. Dał mu tedy pokoy y nie inwitował go iuz więcey do tanca. PasPam 84. Wasmosc miał bydz Posłęm [...] do tego Woyska [...] że by ich avocare et ad Societatem [odciągać i do wspólnoty] Związku inwitowac. PasPam 141v. Do Nowogrodka przychodząc markotno mi było że to do Mnie nie wysłali mieszczanie wiedząc o Posłach A dalsze za Nimi Miasta wysyłali wczesnie y onych przeiezdzaiąc z Sobą inwitowali. PasPam 166v. Tym czasem do mnie Marszałek przysyła Towarzysz Inwituiąc mię do Siebie y Zposłami a O mieszczanach naymnieyszey w liście nie czyni wzmianki. PasPam 170v. Do Ordy posłano Inwituiąc ich natę Woynę obiecał się z razu Han wyniść we Stu Tysięcy ale potym odesłał że tego Nieuczynię. PasPam 192. Nastąpiły woyny Wielkie od Turkow Tatarow y kozakow ktorzy się poddali Turczynowi Invituiąc go na Woynę przeciwko nąm. PasPam 247. Krol [...] y kochowskiego nie inszą Intencyą natę Inwitował Woynę tylko że by przypatrzył się y umiał Condigne [godnie] opisać zwycięstwo. PasPam 259v.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas