W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 01.07.2009
WYGNANIEC rzecz. m
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688
Formy: lp M. wygnaniec
Znaczenia:
»ten, kogo przymusowo wydalono poza granice ojczyzny, banita«: Co za pociechę miał Xerxes że super fidelitatem obowiązał sobie przysięgę Sparthanskiego Domurata [Demarata] kiedy zyczliwszy choc niewdzięczney Oyczyznie swoiey, wygnaniec [...] wszystkie następuiącego na Oyczyznę Nieprzyiaciela experyował [ekspedyjował] z Sekretu [zam. sekreta]. PasPam 122.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas