Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1614-1626

Formy: bezok. wygodzić; ~ cz. przy. pr. lp 1. os. wygodzę

Znaczenia:

»zaspokoić czyją potrzebę, dogodzić komu«:

Rekcja: czemu

Włąkach Stanęlismy koniom wygodzic y nakarmić. PasPam 99. Obiecał tedy pewnym kontraktem wygodzić mi z łaski swej jmp. Bieliński, miecznik teraźniejszy, i rozumiem, że już dotąd we Gdańsku wyliczyć miano; na co i list samego posyłam Wci dla lepszego wyrozumienia, jako te rzeczy we Gdańsku idą. SobJListy 289. A przeto chcąc uczynić zá dosyc y wygodźić communi desiderio, rezolwował Krol I. M. P. N. M. y náznáczyć ráczył Seym walny w Wárszáwie, pro 30. Maij , ná co Vniversáły iuż powysyłáć kázał [...]. GazWarsz 1701 21V 1 nlb.

◼ Przenośnie: ◼ Gdy Woyska staną w zwykłey bataliiey Ia niewygodzę swoiey fantazyiey. PasPam 51.

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

● Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: ● Już południe przychodzi, a my jeszcze żniemy. Czy tego chce urzędnik, że tu pomdlejemy? Głodnego, jako żywo, syty nie wygodzi, On nad nami z maczugą pokrząkając chodzi. SzymSiel 155.