Słownik XVII wieku

Słowniki:
Kn, T notują
SStp (?), SXVI, L (?), SWil (?), SW (?), SJP (?) nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643

Formy: lp M. celc

Znaczenia:

»twardy grunt pod warstwą ziemi uprawnej; ziemia niekopana, niewzruszana«: Célc/ twárde dno w gruncié/ ná ktorym się iuz godzi grunt kłáść/ Solum fundamenti solidum [...] Solidum [...] Ad solidum fodiantur fundationes substructionis [...]. Kn 60. Grunt/ item. vide Célc. Kn 213. Celc. hartes Erdreich in der Erde, darauf man einen Grund zum Gebäude legen kan. le solide; terre ferme; endroit solide dans la terre où on jette les fondemens d\'un édifice. T III 102.