W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 09.02.2012
MRUŻEK rzecz. m
Słowniki:
Kn, T, L, SWil, SW notują
SStp, SXVI, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643
Formy: lp M. mrużek; D. mrużka
Znaczenia:
»osoba, która często mruga powiekami«: Mroczék/ vide Mrużék Kn 434. Mrużék/ co oczy często zmruża. Conniuens oculos vel conniuentibus oculos homo: nictans, [...]. Nictare non cessans. Kn 435. Oczu mrugáiących/ v. Mrużék. Kn 588. Mrużek, g. mrużka. Blintzer; der mit den Augen wimpert celui qui cligne les jeux, qui remuë très souvent les paupiéres. T III 872.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: MM