Słownik XVII wieku

Słowniki:
SW (rumn, rumnik) notują
SStp, SXVI (?), Kn, T, L, SWil, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1603

Formy: lp D. rumnu; N. rumnem; ~ lm D. rumnów

Znaczenia:

»nieznane ziele«: A napój czasu przypuszczania, i z 10 dni potem taki być ma: Wziąwszy wody pięknej, strzegąc aby zimna nazbyt nie była, w zimne zwłaszcza czasy, przymięszać trochę mąki pszennej i miodu praśnego, aby się jedno zamąciła a osłodziła trochę, tę dawać pić poranu i wieczór do woli; k'temu jeśli zimno, w łazience jakiej, jeśli zaś ciepło, na słońcu wodą z mydłem go przemywając z ługiem, z rumnem, z miętką, z piołunkiem, z bylicą, abo z innemi pachniącemi ziołami warzoną, także nozdrza i jądra winem białem abo octem przemywając, gdyż dziwnie lubi koń pachniące rzeczy. DorHipTur 39-40. Weźmi rumnu garści cztery, piołunku garści dwie, głogowych rózek garści dwie, szczawiu garści trzy, barszczu garści trzy, mięty garści dwie, ruty garści dwie. DorHipTur 40. Proch z Rumnu z wodką ziela Noc [y] Dzień piiąc. Mocz potężnie pędzi. SyrZiel 793. Z tych trzech Rumnoch [!] napotężnmieyszy iest bronatnego kwiátu ku wywiedzieniu kamieniá z Pęchyrzá y z Nyrek/ y ten też ies[t] nawiętszy/ naudátnieyszy y spániálszy. SyrZiel 793.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ psi rumen: Piołyn biały ábo szyroki. Absinthium album, Absinthium vmbelliferum. Weysser wermut/ Kronen wermut. Ten nie wyrasta wzwysz tylko ná piądź. Kwiátu o sześci listeczkách białego/ nieco podobne kwieciu Psiego Rumnu: Ná káżdey roscze po ośmi ábo dziesiąci listkow/ od inych dobrze szerszego/ białego/ á lábrem wytráwánego. SyrZiel 458 [358].