Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: *LISOWATORUMIANY, *LISOWATORUMIENNY

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1613

Formy: lp M. n lisowatorumiane; lm B. nmos lisowatorumienne

Znaczenia:

»mający barwę rudą, o odcieniu podobnym do barwy sierści lisa«: ROzmáryn plonny álbo dziki/ ktory drudzy zowią Rozmárynem Czeskim. Nászy go zowią Bágnem Swinim/ Czechowie Rozmárynkiem. Krzewiście roście/ ná łokieć wzwysz/ máiąc rosczki cienkie. Chrostowáte/ lisowáto rumienne/ kruche/ y do przełamánia nietrudne. SyrZiel 170. Z Nasienia iego [spienu, tj. wyki]/ ktore iest lisowá torumiáne/ y z iego gorzkości pokázuie się bydź przyrodzenia rozgrzewáiącego/ y wysuszáiącego/ iáko Gálenus w 6. księgách o ziołách mowi. SyrZiel 768.