Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1632

Formy: lp M. Achan; D. Achana; B. uż. żyw. Achana; N. Achanem; ~ lm D. Achanów

Znaczenia:

1.bibl. nazwa osobowa »imię postaci biblijnej, złodzieja, który został ukamienowany«: Ale zgrzeszyli synowie Izráelscy przestępstwem przy rzeczách przeklętych: ábowiem Achán Syn Chármiego/ Syná Zábdy/ Syná Záre z pokolenia Judá/ wziął nieco z rzeczy przeklętych/ záczym zápálił się gniew Páński przeciw Synom Izráelskim. BG Joz 7:1. A ták wziąwszy Jozue/ y wszystek Izráel z nim/ Acháná Syná Zárowego/ y śrebro/ y płaszcz/ y pręt złoty/ y Syny jego/ y corki jego/ y woły jego/ y osły jego/ y Owce jego/ y namiot jego/ y wszystko co miał: wywiedli je ná dolinę Achor. BG Joz 7:24. Ordy ktore w niewolą nas wiążą, Wsi palą, Z Krymem ci się pospołu pod nogi obalą, Racz wiedzieć że gorszego nad Krymskiego Hana, Nie masz ani też było; złodzieia Achana. PotPocz 44. Z Okazyey Tarczy Theologicum. Kiedy burzył waleczny Iozue Ierycho Wkradł karmazynową szatę Achan cicho. A że się ważył Boskie przestąpić statuty, Płaci żywotem, na śmierć: kamieńmi zasuty. PotPocz 47.

2.przen. »przestępca, złodziej«: Podobnośmy zgrzeszeli, y więcey Achanow, Znaydzie się między nami pomacay wszech stanow. PotPocz 43.