W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 22.10.2014
*ADIUTOR rzecz. m
Słowniki:
SW notują
SStp, SXVI, Kn, T, L, SWil, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1632
Formy: lm D. adiutorów
Etymologia: <łac. adiutor>
Znaczenia:
»pomocnik, doradca«: Nie miałem wtenczas adjutorów, nie miałem konsyliarzów, ani koryfeuszów. RadziwKSprawy 162. Nie mogę ná koniec zágrześć i pominąć milczeniem/ godnych subjecta Sług. W K. Mości/ Ministerii mei w Kancelaryey/ w Asesoryey/ ná Komisyách/ Poselstwach/ i rożnych funkcyách adjutores. PisMów II 396.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: KS