Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: MITUK, MITIUK, MIUTUK

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1634

Formy: lp M. mitiuk // mituk // miutuk; ~ lm D. mitiuków; B. uż. nosob. mituki; N. mitukami

Znaczenia:

»krótki czaprak«: Kádyiowie pod sześćią Chorągwi iednákiemi/ konno/ mieli mituki z frándzlą y z kutasámi błękitnymi [...]. StarWyp C2. Mitiuków granatowych, żółtym suknem okładanych, No 3. ZamLaszGęb 40. 11) Kulbaka stara prosta, potrzeby, wojłok i mituk zły, dek stary karmazynowy, bandura z pudłem. InwKal II 45.