»utrata wszelkiej nadziei, rozpacz, zwątpienie, przygnębienie«: Te wołoskie Szelągi Siła Bardzo narobiły depauperacyiey desperacyiey y Srogiego Zaboystwa między Ludzmi.PasPam187. To go [króla Jana Kazimierza] do desperacyiey apotym do Abdykacyiey przywiodło Bo mawiał często iuz więcey wolney głowy miec nie mogę. Az ią kapturem na kryię.PasPam204v. Wspominał mowy zyczliwych konsyliarzow a po tym apprehensyia desperacyia iuz nie był tak Węsołey Fantazyiey ia ko przedtym.PasPam227v. Desperacya, rozpacz. die Verzweiflung. desespoir. T III219.
◆ Związki frazeologiczne:
◆ wpaść w desperacją »bardzo się czymś przejąć, zmartwić się bardzo«: Przeklenstwo słyszał [sc. Rakoczy] od Synow, Męzow Braci ktorych nawoynie Polskiey pogubił wpadłwdesperacyią y umarł.PasPam52v.