Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: ŻMIJOWIEC || ZMIJOWIEC

Słowniki:
Kn (żmijowiec), SJP (żmijowiec) notują
SStp, SXVI, T, L, SWil, SW nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1613

Formy: lp M. żmijowiec // zmijowiec; D. zmijowcu; ~ lm D. zmijowców

Znaczenia:

1. »ziele wykorzystywane przeciw ukąszeniom żmii, Echium«: Tákże szyię ma pstrą iáko zmiiowiec/ y ztąd nawiska [...] doszedł. SyrZiel 1226. źmiiowiéc źiele/ v. Wężownik 4. Kn 1437. SERPENTINE (Herbe médicinale). Dracunculus. ŻMIIOWIEC, álbo zieiec, czyli wężownik. DanKolaDyk II, 491.

2. »kamień?«: źmiiowiéc kámięń/ [...] Echites: lapis viperae [...]. Kn 1437.