Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: WIKARY, WIKARNY

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1618

Formy: lp M. wikary; D. wikarego // wikarnego; C. wikaremu; B. uż. żyw. wikarego; N. wikarym; Ms. wikarym; W. wikary; ~ lm D. wikarych

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji...Lecz Biskup on Naywyższy y Pásterz dusz naszych, chcąc mię náwiesć ná zbáwienną drogę, Dekretá Wikárego w tey Dioecesiey swego, nowym práwie wyrokiem swym, ostrżeyszym niźli pierwsze, potwierdził: mnie ćiężką chorbą złożył. TwarKŁodz A2v. Iwan popowicz [...] uczynił skargę żałośną przeciwko Iwanowi popowiczowi z Trzepcze, natenczas będącego wikarnego. RegZłocz 201. Ksiądz też zawsze na prawie; niemasz wikarego, Co by go absolwował z grzechu śmierdzącego. TrembWierszeWir II 301. Chrześciánie záś Rzymscy Kátolicy od Krzyżackich woien záwsze konserwuią Bernárdyński Klásztor przy grobie Páńskim pięknie fundowány, gdzi Gwárdyan támeczny iest Wikárym Generalnym Pátryárchy mieszkáiącego w Rzymie, ktory Pontificalia wszystkie ma sobie pozwolone, Bernárdyni máią dyspozycyą iáko y Betleemskiey, gdzie się národził Zbawiciel, co im Cesarz Turecki pozwolił zá instancyą Krolow Fráncuskich. ŁubŚwiat 577.