W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 11.10.2023
GRUBA rzecz. ż
Słowniki:
SStp, SXVI, Kn, T, L (XVI-XVIII w.), SWil, SW, SJP notują
Formy: lp M. gruba; Ms. grubie; ~ lm Ms. grubach
Etymologia: <z niem. Grube>
Znaczenia:
1. »dół, zagłębienie w ziemi«: Poy koniá po kilkákroć wodą tą/ ktora stoi w gliniankách/ to iest w grubách gdźie glinę kopáią/ zwłaszczá gdy dżdżowa: wnet mu pomoże. DorHip II Oivv.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: gruba wapienna: gruba wapienna. Kalck-Grube, Kalck-Loch, wo der Kalck eingerührt wird. creux, bassin pour y raboter la choux. T III 423.
2. »ziemianka do przechowywania płodów rolnych i owoców«: Z tego tedy w Kwietniu napierwey/ obdłużnie Sośiki/ álbo Pączki chochołáto klinę wychodzą/ iáko v nas Kápusty w źiemnych grubách pospolićie wyrastáć widźiemy. SyrZiel 177. Iezli warty w niey niemasz, bydź powinień stroż, obstalowany wrotny człek wierny, sumienny aby nie siedział z lulką w kuchni, albo przy ktorey grubie, y tam spał; ale całą noc chodził, od rogu do rogu dziedzińca, wołaiąc, swiszcząc, aby się złodziey nie zakradł, nieprzyiáciel nie napadł raptem, zwierz szkody nieuczynił. ChmielAteny III 362. Gruba. Grube unter der Erde die Feld-Früchte zu verwahren. fosse, caverne souteraine où on garde le blé & les fruits. T III 423.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WG