ZALĄŻEK ARTYKUŁU HASŁOWEGO
Data ostatniej modyfikacji: 12.03.2024
Najwcześniejsze poświadczenie: 1613
Znaczenia: hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiLiście ma [ziejec wielki] kobylemu szczawiu coś podobne/ ták się wespoł spoiáiące/ iákoby iedno w drugie wrosło/ przegięte. SyrZiel 625.
Wrastam/ wrósł páznogiéć w mięso. Immersus vnguis carni Kn 1288.
Ni się z mieyscá ruszyłá/ w twarz tylko pátrzáłá Bogá miiáiącego/ y wzrok po nim niosła/ Dotąd áż márnym ćiáłem w onoż mieysce wrosłá. OvŻebrMet 86.
Walki mężom zániechay? ták kiedy gámorzył/ Bok wpędźie rośćiagniony mieczem mu otworzył Caeneus/ gdźie mąż w koń wrosł. OvŻebrMet 309.
...w ziemię wrozszy/ w drzewá się wszystkie [niewiasty] obróciły. OvOtwWPrzem 430.
Iákobym wroższy w drzewo ták dostoyne/ Miáłá ná wieki dni swoie spokoyne. TwarSDaf 120.
Tedy będziem uciekac? tedy nasze tyły Ma obaczyć, ten smierdziuch [...] Zachoway Mocny Boze: raczey w ziemię wrostę... PotWoj rkp. 142.
Ták wszyscy stáli nieruchomi/ że się zdało iákoby w źiemię wrośli. RicWielJMon 192.
Lecz áby chćiwym okiem dogodźił pragnieniu, Kazał ich nago zewlec iak są w przyrodzeniu. Szarpią ludzkie z ciał szaty, lecz te wrosły w skurę, Tym bardźiey wlepiały się okrywać naturę, A oni zuchwałośćią swego chwaląc BOGA, Ni w twarzy, ni na sercu, niewiedzą co trwoga. RadziwiłłowaFSędzia G2.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
WROSŁY
im. przym. prze.
Znaczenia: hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiMiedzy inszymi wieniec na ciemię, który mu wije wrosła (wiesz) w ziemię zielona Dafnes, a potym soki, których sam nie zna Argus stooki. MiasKZbiór 278.
Korzen [skalika - rośliny] ták w skáłę wrosły/ że go z wielką trudnością żelázy stalistémi/ do skáły łamánia vczynionymi/ dobyć. SyrZiel 1277.
W Szostey Kamerze NATURALIA utytułowaney, są Perły Orientalne, y Okcidentalne, Saskie, iakiś kamień, w ktorym iak w Macicy wiele szmarágow wrosłych prezentuie się; ieden tak wielki Szmarág iak kurze iaie. ChmielAteny II 239.
w MAGARZE Mieo ście Greckim na rynku długo Oliwne stało drzewo, na ktorym Bellatores odważni Rycerze swoie zawieszali Arma; Za czasem rozrastaiąc się drzewo owy korą okryło arma, tak dalece, że tam cale zarosłe y wrosłe stało się potym dle Megarensow fatalnym drzewem, gdyż w tenczas upadek Miastu temu obiecya wały Oracula, kiedy Oliwa porodzi Arma: iakoż zarosłe żelasne groty y szyszaki znalezli, iako Pliniusz y Ionstonus swiadczą.
ChmielAteny1755 I 642.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]