Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1755

Formy: lp M. saturnus; D. saturnusa; C. saturnusowi; B. uż. żyw. saturnusa; N. saturnusem

Etymologia: <łac. Saturnus>

Znaczenia:

1.mit. nazwa własna »bóstwo starożytne w mitologii rzymskiej«

2.astr. nazwa własna »planeta w Układzie Słonecznym«

3. nazwa własna »starożytny król Lacjum lub Aborigium«: Dziewiąte Krolestwo LATIUM albo Aborigium od Ianusa Anno Mundi 2722 fundamenta maiąc. Po nim panował Saturnus, z Ktorey od Synow wygnany, ktory że tam latuit, Latium nazwane, czyli też à Latino Rege, Po Saturnie panowali Faunus, Latinus, AEneas, Ascanius, Sylvius, Posthumus, AEneas Sylvius, Latinus II Alba Sylvius, Capetus, Capys, Calpetus, Tyberinus, od ktorego Tyber rzeka wzieła Imie, Aremulus Agrippa, Allapius, albo Aremulus Sylvius, Aventinus Aventino gorze w Rzymie Imie daiący, tam pochowany [...] ChmielAteny1755 I 532.