W TRAKCIE OPRACOWANIA
Data ostatniej modyfikacji: 10.03.2022
Etymologia: <
gr. bibliopoles>
Znaczenia: »sprzedawca ksiąg, księgarz«: Bibliopolá/ v. Książnik. Kn 26.
Księgi, które sapiunt famosum libellum szczypiące honor i reputacyją tak Ojczyzny jako i prywatnych ludzi wielkich, że się znajdują, aby zniesione były lege publica i drukarze ani bibliopole przedawać ani drukować sub poena confiscationis kramów nie ważyli się. AktaKrak II/1 299.
P. Stan. Duracz [...] Bibliopolą został Babinsk. s thei miary Ze gdy studency So[c]ina poimaly w Crak. w iego izdepcze spalili xiąg Za sescz thysięczy złoth. illo presente. AktaBab 4.
Rózne handle składały [się] na fr 5350 w ten sposób. Najprzód Pp. Bławatnicy fr 1700 [...] Pp. Bibliopole fr 150 Pp. Kusnierze, cztery hadlują fr 50. MarkZap 43.
Ktore [tablice] niech dostaiący Księgi przeliczy ták od Bibliopoli; iáko y od Kompaktorá. SolGeom III 204.
AEdiles, aliás Budowniczych, á tych iest trzech ktorym incumbit dociérać Bibliopolow, Motow, Studni, Przepráw, przestrzegać, koserwować, reparować [ma Wenecja]. ChmielAteny II 190.
Wolałem tak trudną i znudną pracę zdolnieyszemu ustąpić pioru, zwłaszcza że się bibliopola z dalszego nakładu szkody obawiał, kiedyby wspomniony Polski w Warszawie stanął Dykcyonarz. Atoli gdy się Miłośnicy Polskiego ięzyka przez kilkanaście lat tego doczekać nie mogli dzieła, bibliopolę Lipskiego ustnie i listownie do dokończenia Dykcyonarza moiego zachęcili. T III a4.
Bibliopola, książnik. Buchführer. libraire. T III 41.
o tę książkę do bibliopole od wszystkich uczonych wielki iest nacisk. T III 892.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz BIBLIOTEKARZ.