ZALĄŻEK ARTYKUŁU HASŁOWEGO Data ostatniej modyfikacji: 05.11.2016
KIJ rzecz. m
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1618
Formy: lp M. kij; D. kija; B. uż. nżyw. kij; N. kijem; ~ lm N. kijmi
Znaczenia:
hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiWaszec się oto uimuiesz ze Waszeci Brata obuchem uderzono a Waszeci samego trzeba by kiiem. PasPam 115. Wziąwszy kiia iak biie tak biie. PasPam 200v. Gęsi Dzikie włoczyły sie [...] niebardzo były płoche dały się zeyść y kiięm potrącić. PasPam 282v.
Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:
Związki frazeologiczne: chodzić z kijem: Chodzę z kiiem/ Ambulo cum fuste, i. gesto fustem, armatus sum fuste. Polonismum olet, habet tamen Plautus. Tanquam si claudus sim, cum fusti est mihi ambulandum, s. quo seruos negligentes imperij castigem. Kn 68. ◆ Komu boków kijmi wybadać »obić kogo«: Są PP. Badowscy Sliachta zacna w Rawski ziemi ktorzy douiedzielisie o tych dwu, opisanych, obiecali im [chłopom, którzy, przybrawszy nazwisko Badowski, udawali szlachciców] bokow kiymi wybadac. TrepNekLib 20. ◆ kija wart »taki, który zasługuje na to, żeby go zbito«: [...] tacy rzemieślnicy kiia warci [...]. T III 2486.
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: Głodny kiiá się nié boi. KnAd 246. ● Kiy ná chłopy/ żelázo ná szláchtę. RysProv VII, 10. ● Psu vbitemu dość kiy vkázáć. KnAd 907. ● Chłop ma być iáko násiekány kiy. RysProv I, 10.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas