W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 18.02.2013
TRUCICIEL
rzecz.
m
Słowniki:
Kn
,
T
,
L
,
SWil
,
SW
,
SJP
notują
SStp
,
SXVI
(brak w indeksie) nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643
Formy:
lp
M.
truciciel
Znaczenia:
»ten, kto truje«
:
Trućićiel
/ trućiżnik/ co trućiznę zádáié drugiemu/
Venenarius
[...]
Veneficus
[...].
Kn
1155
.
Veneficus, substant.
Czárownik. 2.
Truciciel
.
KnŁacPol
808
.
Venenarius
. Trucizną robiący. Czárownik. 2.
Truciciel
.
KnŁacPol
808
.
Trućiciel
, trućiżnik [...]
empoisoneur, ceuli qui epoissone
.
T III
2339
.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz
truciżnik
,
czarownik
.
Autorka:
MBM