Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż

DOBIĆ SIĘ

czas. dk
W TRAKCIE OPRACOWANIA
Wersja do druku Jak cytować
Harvard Biuletyn PTJ bibtex CSL-JSON
Notowanie w słownikach

Notowany w słownikach:
SXVI, T, L (XVI, XVIII), SWil (w in. zn.), SW, SJP

Nienotowany w słownikach:
SStp, Kn

Formy gramatyczne
bezokolicznik
  dobić się
czas przeszły
lp m 3. os.   dobił się ||   dobieł się
ż 3. os.   dobieła się
lm mos 3. os.   dobili się
Znaczenia
»osiągnąć, zdobyć, uzyskać coś; dotrzeć, dojść do jakiegoś miejsca, szczególnie z trudem, wysiłkiem«
Rekcja: czego, do czego

  • – Nic to nie było y siedm lat bez przestánku/ mroz/ zimno/ gorąco/ głod y insze trudy cierpiąc walczyć/ á to sobie zá nawiętsze bogáctwá poczytáć/ Kto się słáwy dobił. StarPopr 135.
  • – Spytałbym iákoby do pierwszego stanu niewinności mogł się dobić? KalCuda 304.
  • – Mowi tedy Biskup święty przerzeczony/ iż Cathechumenus ieden/ człowiek stáry/ płynął w státku iednym pomiernym/ ktory batem zowią przez morze z drugimi Chrześciány: álić niespodziewánie burza powstánie ná morzu/ y pocznie zálewáć on bácik wáłámi/ że nie mogą żadną miárą do brzegu dobić się. StarKaz II, 178.
  • – Trzecia, iż iáko niewiástá iáka tenensfusum, niesposobny y nieduży będzie siłámi swoiemi dobić się niebá. StarKaz II, 328.
  • – [...] iuz ta ręka [...] Na ziemi y Na Niebie sławy się dobieła [...]. HerbOr 605.
  • – Teraz w swym żalu gdzie ich doznać miała [ojczyzna], kiedy się smutną żałobą odziała, Miasto pociechy - łez do łez przydali, Nadto ją krwawem oceanem zlali W jejże wnętrzności ręce zajuszone I szable topiąc żółcią zaprawione; Tak śliczną jej twarz niestwornie podarli, A na swych własnych panów gniew wywarli, Sprzykrzywszy wszytkie nad sobą zwierzchności Chcieli swąwolą dobić się wolności. BorzNaw 80.
  • – Podobien ślubny kobierzec do łodzi: Kto na nim stanie, ten z miłego lądu Na pełne morze przeciwnego prądu, Rozlicznych haków, szturmów, wiatrów, fale Idzie, nie wiedząc portu doskonale; Ale kto wiadom żeglugi tak trudnej, Zawsze bywają przy okręcie sudny; Jak najmniej wiatrem poczną grozić nieba, Słuchaj Jędrzeju, zaraz nań wsieść trzeba I już tak rudlem nie ustając robić, Żebyś się chyżo mógł do portu dobić. PotFrasz4Kuk I 221.
  • – [...] Był Prekopskim Xiązęciem Przodek, lecz owszeki Dobiłsię miecze[m] sławy [...]. DrobOpow 230.
  • – Mowi Pan do Dawida. Wiemy że nám cáłym sercem wzdychać do wieczney Oyczyzny trzebá/ Adveniat Regnum tuum: ále nie wiemy ieśli prętko/ álbo poźno/ do tego się brzegu dobić nám będzie pożyteczniey chcemy prędzey wiek ten skończyć? a snáć Bog ná lepsze násze zrządził żebysmy go przewlekli. BujnDroga 210.
  • – [...] ztąd się oni dáwni y odważni Bohátyrowie Polscy tákich dobili wolności/ jákich żadna niema náciia [...]. DobrPol I, 248.
  • – Rolnicy szczegulni tego sobie nieprzypisuią Tytułu: ále tylko ci/ Ktorzy się y Przodkowi [!] ich Szlácheckiego rycersko dobili Stanu. DobrPol I, 248.
  • – Ale, kto rzeczy sámey, nie bayek się chwyta, Fortecá komuś dáłá, Herb ten niedobyta; Kiedy zegnawszy mieczem, obleżeńcow z muru, Znák zwycięstwá wywiessieł Koronę, z Lauru. Nie pod Misy te prawdy, co iuż spápły z stołá, Ale mężnym Lwom, kiedyś; kłádziono ná czołá, Iákiemi, skoro w siedm lat, Kiiowá się dobieł, Bolesław śmiáły, swoich Bohátyrow zdobieł [...]. PotPocz 153 [163].
  • – Znowu cały dzień błądzili, przecież ku wieczorowi do wioski się szczęściem dobili, gdzie mój brat musiał cały dzień odpoczywać, a potem do Mińska przyjechał. MatDiar I, 218.
  • – Dobiiam [...] dobiiam się czego. 1) erfechten, mit dem Degen erwerben. 2) heftig steben. 1) combatre; gagner, aquerir; remporter par les voies de son courage. 2) aspirer, briquer; tacher d'avoir. § 1) dobił się sławy, zwycięstwa. 2) dobiia się tego urzędu. dobiiać się. fechten, trachten zu erlangen. tâcher à aquerir, à remporter. dobić się. erfechten. aquerir, remporter. T III 228-229.