Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
Odnotowano 28 cytatów z tego źródła
– Ponieważ roku 1700 litera c [...] oznaczała dni niedzielne. W roku 1701 litera b. [...] W roku 1703 litera A [oznaczać będzie te dni]. BystrzInfChron 11 nlb..
patrz: A
– Począwszy od czásow Apostołow, Kościoł Kátolicki chciał iednegoż czasu święcić Wielkánoc, ktorego w stárym Testámencie święcono Páschę. BystrzInfChron 5 nlb..
patrz: APOSTOŁ
– Dzień artyficialny náżywa się ten, ktory záczyna od wschodu słońca, kończy się ná zachodzie. Noc zaś, ktora się zaczyna od záchodu słońca, kończy ná wschodzie. Zydzi przedtym, á teraz Turcy dzień artyficialny każdy dzielą ná godzin 12 iednakowych, y ná inne godzin 12. każdą noc. BystrzInfChron 4.
– Chciał iednak Grzegorz [papież Grzegorz XIII], áby tá popráwa kálendarza stosowałá się do Dekretow Concilium Niceńskiego względem czasu swięcenia Wielkieynocy. Co żebybyło ákkomodowáć, być musiáło, pierwsza: áby aequinoctium wiosnowe z 11. dnia Marca do ktorego wstecz się błędliwie było cofnęło, przywrocone było y posunione do dnia 21. Marca według konstytucyi Niceńskiey. BystrzInfChron 13 nlb..
– Tablice [wykaz świąt] [...] káżdy obaczyć może w Brewiarzach, Mszałách, y innych Chronográficznych Księgách. BystrzInfChron VII, XXXI.
patrz: BREWIARZ
– Bo kálendarza Grzegorzowego poprawa ná tym byłá záwisłá: aby ten błąd, ktory złota liczba miała w oznaczeniu Nowiow y dopełnieniu cyklu Xiężycowego z znaczną odmianą czasu Pełni Wielkonocney, á zátym y sámego dnia Wielkonocnego, był do woli Concilium Niceńskiego zniesiony. Co Epakta doskonale poprawiła, lubo nowie nie w punkt z nowiem niebieskim, przez nię bywaią oznaczone. BystrzInfChron 16.
patrz: CYKL
– Dzień artyficialny náżywa się ten, ktory záczyna od wschodu słońca, kończy się ná zachodzie. Noc zaś, ktora się zaczyna od záchodu słońca, kończy ná wschodzie. Zydzi przedtym, á teraz Turcy dzień artyficialny każdy dzielą ná godzin 12 iednakowych, y ná inne godzin 12. każdą noc. BystrzInfChron 4.
patrz: DZIEŃ
– Kalendarz Iuliuszow był, to wymiar cáłego roku politycznego, y wydział ná swoie części dla miárkowánia spraw codziennnych ludziom ákkomodowány. BystrzInfChron 127.
– Iuliusz bowiem Cesarz, iáko się rzekło w informácyi drugiey, cały rok słoneczny wydzielił ná miesięcy 12. Każdy miesiąc na tygodnie, każdy tydzień ná dni swoie, każdego miesiąca dzień pierwszy nazwał Kálendami następuiące Nonami, y Idusami, ostatnie dni od Kalendow. I dla tego ta dystrybutá dni cáłego roku Iuliuszowego; od kálendow nazwana iest Kalendarzem Iuliuszowym. BystrzInfChron 7.
patrz: KALENDA
– Począwszy od czásow Apostołow, Kościoł Kátolicki chciał iednegoż czasu święcić Wielkánoc, ktorego w stárym Testámencie święcono Páschę. BystrzInfChron 5 nlb..
patrz: KATOLICKI
– Począwszy od czásow Apostołow, Kościoł Kátolicki chciał iednegoż czasu święcić Wielkánoc, ktorego w stárym Testámencie święcono Páschę. BystrzInfChron 5 nlb..
patrz: KOŚCIÓŁ
– Od Nowiu do pierwszey kwadry zabiera około dni 8. Pełnia się zowie gdy Xiężyc ná puł Zodyaku blisko oddala się od słońcá, ná przeciwko niemu zostaiąc. Ná ten czas cały świetny widáć. Od Nowiu do pełni zabiera dni około 15. Ostatnia kwadra się zowie gdy Xiężyc zbliżywszy się ku Słońcu iák ná 90. gradusow iest ieszcze oddalony od niego. BystrzInfChron 2 nlb..
patrz: KWADRA
– Pierwsza kwadra się zowie, gdy Xiężyc ná 90. gradusów oddali się od słońca. Ná ten czas puł Xiężyca switnego widać, rogami ku wschodowi Co dzień Xiężyc oddala się od słońca ná gradusow 12. y szkrupułow 11. BystrzInfChron 2 nlb..
patrz: KWADRA
– I ták że ieden rok słoneczny zámykaiący dni 365. nad rok Xiężycowy liczący dni 354. nadlicza dni 11. BystrzInfChron 15.
patrz: LICZĄCY
– Ponieważ roku 1700 litera c [...] oznaczała dni niedzielne. W roku 1701 litera b. [...] W roku 1703 litera A [oznaczać będzie te dni]. BystrzInfChron 11 nlb..
patrz: LITERA
– J tak Atenczykowie przedtym, á teraz Włosi, Sykulczykowie, Maltowie, y inne Národy, y niektore Europeyskie miastá dzień náturalny słoneczny záczynaią od zachodu słońca, ktorych zegary, gdy słońce západa, wybiiáią godzin 24. y tak dnia iednego czynią koniec, á drugiego początek. BystrzInfChron 3 nlb.
patrz: MALT
– Przezornieysi zaś nástępcy Mátematycy z długiej obserwy obrotow Niebieskich doszli, iż rok słoneczny Astronomiczny ma dni 365. godzin zupełnych pięć, y minut pierwszych 49. A zatym że rok Iuliuszow nad rok prawdziwy astronomiczny nadliczał minut 11. BystrzInfChron 11 nlb.
patrz: NADLICZAĆ
– Od roku zaś Concilium Niceńskiego, aż do roku 1582. Ktorego roku stałá się poprawa kálendarza, ponieważ roki Iuliuszowe nadliczyły dni 10. nad roki Astronomiczne. BystrzInfChron 11 nlb.
patrz: NADLICZYĆ
– Ten tedy był pierwszy defekt kalendarza Stárego że aequinoctium wiosnowe od Concilium Niceńskiego przywiązane do dnia 21. Marca, z aequinoctium Astronomicznym, to iest niebieskim się nie zgadzało, ále dla nadmierzenia roku słonecznego 11. minutámi. co raz to prędzey w rzeczy było, niżeli kálendarz opisywał, Ták, że przez lat 1257. ktore wypłyneły od Concilium Niceńskiego, aż do poprawy kálendarza wstecz się cofneło aequinoctium wiosnowe od dnia 21. Marca ná dzień 11. Márca, ná dni 10 Zupełnych, á zátym cofnoł y czas Wielkonocny. BystrzInfChron 12.
– A że aequinoctium wiosnowe z 11. dnia Márca posunięte do dnia 21. Marcá, być nie mogło tylko przez wyrzucenie tych kilku dni, ktore przez błąd nadrachowáno w kálendarzu, być musiáło, że y okrąg słoneczny, to iest dystrybuta liter 7. oznaczaiące Niedziele y inne dni tygodniowe w kálendarzu powáryowáć się musiała. BystrzInfChron 13.
– Nie byłá zaś miana dla tego zá Wielkonocną Niedzielę iż dla 4. dni nadrachowanych, wkálendarzu Kościelnym ráchowano dopiero 14. dzień Xiężyca, gdy ná niebie iuż był dzień 18. á zá tym nie sama pełnia, ále iuż cztery dni po pełni w ktore 4. dni przypadaiąca niedziela powinna byłá być Wielkonocna. BystrzInfChron 12.
– Ponieważ roku 1700 litera c [...] oznaczała dni niedzielne. W roku 1701 litera b. [...] W roku 1703 litera A [oznaczać będzie te dni]. BystrzInfChron 11 nlb..
patrz: NIEDZIELNY
– Iuliusz bowiem Cesarz, iáko się rzekło w informácyi drugiey, cały rok słoneczny wydzielił ná miesięcy 12. Każdy miesiąc na tygodnie, każdy tydzień ná dni swoie, każdego miesiąca dzień pierwszy nazwał Kálendami następuiące Nonami, y Idusami, ostatnie dni od Kalendow. BystrzInfChron 7.
patrz: NONY
– Postanowiono áby nie káżdy setny rok był przybyszowy, iáko w stárym kálendarzu miano go zá przybyszowy, Lecz áby trzy setne lata miano zá roki pospolite á czwarty rok setny miano zá przybyszowy, I ták w poprawionym kálendarzu rok 1700. rok 1800. rok 1900. mieć kázano zá rok pospolity: rok zaś 2000. mieć kazano zá przybyszowy. BystrzInfChron 14.
patrz: POPRAWIONY
– Czemu zabiegaiąc Grzegorz, á chcąc áby w iego poprawnym kálendarzu wszystkie Nowie, pełnie y kwádry były oznaczone, wyrzucił z kálendarza Kościelnego złotą liczbę, á ná to mieysce włożył Epacta. XXVI. Epacta są to reszta dni roku słonecznego, ktorą prewyższa rok Xiężycowy. BystrzInfChron 14.
patrz: POPRAWNY
– Ná ten czas puł Xiężyca switnego widać, rogami ku wschodowi Co dzień Xiężyc oddala się od słońca ná gradusow 12. y szkrupułow 11. BystrzInfChron 2.
patrz: ŚWITNY
– Dla czego postánowił áby nie sámego dnia 14. pierwszego miesiąca Xiężycowego Zydowskiego święcono Wielkanoc: ále w Niedzielę tuż nástępuiącą po dniu 14. tego miesiąca, ktorego dnia Chrystus Zmartwychwstał: BystrzInfChron 10.
patrz: TUŻ
– Ztąd poszło, że przez te latá, chociaż ktora pełnia przypadłá aequinokcyonalna wiosnowa miedzy dniem 11. y 20. Marcá y niedziela po tey pełni, ktora wedlug ustáwy Niceńskiey powinna byłá być niedziela Wielkonocna, przeciesz dla tych dni 10. nadráchowanych, tych dni Niedzielnych niemiáno zá Wielkonocne I wielokroć rázy Koscioł Kátolicki święcił Wielkánoc nie w pierwszym miesiącu Xiężycowym to iest prawdziwie aequinokcyonalnym, ále w miesiącu drugim, ktory był mniemany zá pierwszy I gdyby była nie nastąpiłá poprawa kálendarza święconnaby byłá Wielkánoc w trzecim, czwartym, y czym dáley tym poznieyszym miesiącu Xiężycowym, á mniemánym pierwszym. BystrzInfChron 11.
patrz: WIELOKROĆ