Pobieranie

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

PL EN
ELEKTRONICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU
znajdź hasła
wyszukiwanie zaawansowane
A
B
C
Ć
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
Ó
P
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ź
Ż
Wacław Potocki
PotPieśRKuk I 1669-1680 wydanie wtórne
Pieśni różne
link do źródła

brak w internecie 30.06.2023.
Odnotowano 14 cytatów z tego źródła
– Nie mam, nie mam, Panie nasz, lichej ziemie bryle, Ale wieczną wszechmocną czyń chwałę swej sile, Sobie czyń chwałę sile. PotPieśRKuk I 478.
patrz: BRELA, BREŁA, BRYŁA, BRYŁA
– Poznał Kozak buntowny, że go pomsta goni, Że Pan Bóg przy zwierzchności i On królów broni. PotPieśR (Dzieła I) PotPieśRKuk I 479.
patrz: BUNTOWNY
– Choć kto najmędrszy i ma swe racyje, Z głupim jednako bez ługu go myje, Jednako z panem kmieć, żebrak, ubogi Idą w jej drogi. PotPieśRKuk I 468.
patrz: ŁUG
– Fraszka żywot w ostatku, Choć w największym dostatku: Chociażbyś doszedł laty Matuzale, lecz straty Nie ujdziesz, ale z żalem Pójdziesz za Matuzalem; Dzieło śmierci zażartej, Czeka cię grób otwarty. PotPieśRKuk I 475.
patrz: MATUZAL
– Fraszka żywot w ostatku, Choć w największym dostatku: Chociażbyś doszedł laty Matuzale, lecz straty Nie ujdziesz, ale z żalem Pójdziesz za Matuzalem; Dzieło śmierci zażartej, Czeka cię grób otwarty. PotPieśRKuk I 475.
patrz: MATUZALI
– Planety znaczne, których sprawy słucha Tak mokre morze, jako ziemia sucha! Wy piękną wiosnę i lato gorące, Opatrzną jesień i mrozy trzaskące W zwyczajnym na świat prowadzicie torze, Odmieniający niebo, ziemię, morze; Na niewidzialnym popiętrzywszy wody Powietrzu, w mokre z zgęszczonych chmur grody Deszcze i grady, gromy, lici, rosy Spuszczacie, czerstwiąc albo rażąc kłosy. PotPieśRKuk I 482.
patrz: MRÓZ
– Łyżki do gęby nie doniesie ani Dopije drugi kieliszka, gdy pani Śmierć mrugnie, a on natychmiast posłuszny Mdleje bezduszny. PotPieśRKuk I 468.
patrz: MRUGNĄĆ
– Choć kto najmędrszy i ma swe racyje, Z głupim jednako bez ługu go myje, Jednako z panem kmieć, żebrak, ubogi Idą w jej drogi. PotPieśRKuk I 468.
patrz: MYĆ
– Planety znaczne, których sprawy słucha Tak mokre morze, jako ziemia sucha! Wy piękną wiosnę i lato gorące, Opatrzną jesień i mrozy trzaskące W zwyczajnym na świat prowadzicie torze, Odmieniający niebo, ziemię, morze; Na niewidzialnym popiętrzywszy wody Powietrzu, w mokre z zgęszczonych chmur grody Deszcze i grady, gromy, lici, rosy Spuszczacie, czerstwiąc albo rażąc kłosy. PotPieśRKuk I 482.
patrz: TRZASKAJĄCY, TRZASKĄCY
– A jeśli się też komu [śmierć] udobrucha I nie wydziera zaraz z ciała ducha, Ustawnie grozi i do człeka zmierza. PotPieśRKuk I 467.
patrz: UDOBRUCHAĆ
– Co że Ty lepiej wszytko widzisz, Panie, Niżeli nasze może uskarżanie, z nimi, niechaj się świat cały Sprawiedliwości zdziwi doskonałej. PotPieśRKuk I 478.
patrz: USKARŻANIE, USKARŻANIE SIĘ
– A co jest cięższa, żal się, mocny Panie, Że tak uwzięci na się chrześcijanie I którzy w herbie pokój noszą luby, W śmierciach i w wojnach szukają swej chluby. PotPieśRKuk I 477.
patrz: UWZIĘTY
– Najdzie nas w murach, nie pomogą baszty, Nie uniosą nas wiatroletne maszty, Najdzie na puszczy, namaca pod skałą Mniej na to dbałą. PotPieśRKuk I 469.
patrz: WIATROLETNY
– Nie wesprze u niej biskupa infuła Ani pobożność i poważna stuła: Równo z ubogim plebanem opata Do grobu wmiata. PotPieśRKuk I 469.
patrz: WMIATAĆ