ESJP XVII i XVIII wieku

Informacja o "ciasteczkach" i przetwarzaniu danych osobowych

Ta strona przetwarza Twoje dane osobowe takie jak adres IP i używa ciasteczek do przechowywania danych na Twoim urządzeniu.

Z jednej strony ciasteczka używane są w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania serwisu (np. zapamiętywania filtrów wyszukiwania zaawansowanego czy ustawień wybranych w tym okienku). Jeśli nie wyrażasz na nie zgody, opuść tę stronę, gdyż bez nich nie jest ona w stanie poprawnie działać.

Drugim celem jest gromadzenia statystyk odwiedzin oraz analiza zachowania użytkowników w serwisie. Masz wybór, czy zezwolić na wykorzystywanie Twoich danych osobowych w tym celu, czy nie. W celu dokonania wyboru kliknij w odpowiedni przycisk poniżej.

Szczegółowe informacje znajdziesz w Polityce Prywatności.

Wyrażam zgodę na "ciasteczka":
Tylko niezbędne do działania serwisu
Wszystkie (także służące gromadzeniu statystyk odwiedzin)

Piotr Skarga

SkarArtykułCz III 1606 wydanie wtórne

Na artykuł o Jezuitach zjazdu sędomierskiego odpowiedź

link do źródła

http://rcin.org.pl/dlibra/doccontent?id=38368&from=FBC

Odnotowano 10 cytatów z tego źródła

– Jam kilakroć i na kazaniach tę odprawę ich opowiadał; nie kłamam przed Bogiem i ci co słyszeli, wyświadczyć mię mogą, iżem mówił i jeszcze mówić będę: Nie chodźcie do nas o wakancye, o pożytki swoje. Macie urzędy, kancelarye, sekretarze: na spowiedź do nas i duchowne porady i pociechy przychodźcie. SkarArtykułCz III 100.

patrz: KILAKROĆ

– Izali kochać się możem w nabieganiach i niepokojach i ścieraniu się z dworskiemi i żołnierskiemi obyczajmi, my zwłaszcza starzy, których na pracej, jako wołów na robocie, w jarzmie posłuszeństwa domarzają? SkarArtykułCz III 109.

patrz: NABIEGANIE

– I to druga prawda, iż drudzy, rozumiejąc o łasce Pańskiej ku nam, wdają nas w przyczyny i prośby do króla JM. o wakancye i pożytki swoje, do których tak jest zapalczywe ubieganie, iżby się drudzy i piecuchom i masztalerzom królewskim kłaniali, by tam o pomocy swej poczuli. Zamykać się przed nimi trudno i grubo je przyjmować nieprzystojno. Jednak niech sami powiedzą, jako je odprawujem. SkarArtykułCz III 100.

patrz: NIEPRZYSTOJNIE, NIEPRZYSTOJNO

– »Cudzoziemce tej reguły przed wyściem 12 niedziel wygnać i urzędy, jeśli ich nie wypędzą, tysiącem grzywien karać«. — To ciężko i niesłuszno. SkarArtykułCz III 109.

patrz: NIESŁUSZNIE, NIESŁUSZNO

– Lecz iż do monarchiej trudno naleźć człowieka w dobroci bezpiecznego i w rozumie niemylnego i bez bojaźni odmiany jego na tyraństwo, pożyteczniejszy jest rząd, zmieszany z tych trzech do rządzenia sposobów, aby monarchia obtoczona była i arystokracyą i dymokracyą, a pan radą i prawem okreszony był, żeby moc jego z brzegów nie wylewała, a w rządzie nie błądził i tyrannem nie zostawał. SkarArtykułCz III 102.

patrz: OKRESZONY

– A wy takie imiona i dochody, Bogu darowane, kasujecie i na to, co się wam zda, obracać je, nie wiem, jakim prawem chcecie? To się nie godzi: co Bogu, to Bogu, co cesarzowi, to cesarzowi. Szczera to szarpanina i pogmatwanie praw wszytkich. SkarArtykułCz III 112.

patrz: POGMATWANIE

– ...o tę pociechę na ten czas pokornie was, słuchaczów naszych, prosim, abyśmy co na te pomowy odpowiedzieć na tym kazaniu mogli, gdyż się milczeć synom o krzywdę matki swej, która was w Duchu urodziła, w tak jawnej i wielkiej doległości jej nie godzi. SkarArtykułCz III 95.

patrz: POMOWA

– I patrzcie na dziwy Boże w tej Francyej, patrzcie na odmiany prawice Boskiej, patrzcie na obmyślanie Jezusa około zakonu naszego, patrzcie na jady i furye heretyckie, jako się poniżyć musiały. SkarArtykułCz III 113.

patrz: PONIŻYĆ SIĘ

– Ten, który pragnie, aby służba Boża w kościołach ustawała, aby nauki ginęły, aby się heretyctwo krzewiło, a na jego fałszów odegnanie rozumy się nie ostrzyły; ten, który wiecznego dochowania służby Bożej nienawidzi, a do czasu tylo trwać jej każe, do takiej rady waszej przystanie. SkarArtykułCz III 111.

patrz: PRZYSTAĆ

– Pilnie barzo strzedz się potrzeba, aby się naszy z utratą duchownych dóbr i zakonnej karności w towarzystwo panów nie wkradali, ani się inemi świeckiemi sprawami, choć powinnych i przyjaciół i innych, nie zabawiali... SkarArtykułCz III 98.

patrz: WKRADAĆ SIĘ