Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688

Formy: lp D. ż łuczywy; n łuczywa

Znaczenia:

»szczapka służąca do rozpalania ognia«: Gdy przyjechał z saniami Baranowski i pęk łuczywy rozpalonej przywiózł, owe światło ocuciło mię, żem dopiero przejrzał, i powiedziano mi, co się ze mną stało. MatDiar I, 112.

◼ Przenośnie: ◼ Car Moskiewski niezałował tez Smolnego Łuczywa na podpalenie tego ognia [związku]. PasPam 119v.