Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1624

Formy: lp D. łuku; B. uż. nżyw. łuk; Ms. łuku; ~ lm D. łuków; B. uż. nosob. łuki; N. łukami

Znaczenia:

»rodzaj broni«: Przeklęci którzyście w szabli waszej, i w łuku założyli wszytko błogosławieństwo wasze, których mowa harda nowe Mezencyusze niezbożne wyraża, Dextra mihi deus est, et tellum quod missile libro. Moja prawica ta u mnie bogiem, i strzała, którą z łuku strzelam. BirkBaszaKoniec 265. Szálakow pieszych szło śiedm tyśięcy pod białemi kitámi y szerokiemi/ w długich białych koszulach ná páncerzách/ iak ná śmierć/ w kátánkách záś rożnych z łukami/ ákołcżany v pásá [...]. StarWyp C2v. Czorburdźieiow pod kitámi/ zá temi Iánczárámi szłá ábo iecháłá gromádá ńiemáła z Rotmistrzámi: przy tych piechoty z łukámi y z spiszámi pięć tyśięcy/ pod piorámi struśiemi. StarWyp Cv. Co raz to strzała okrutna iako powerek padnie między nas [...] dziwuięmy się co tam załuki takie maią? Czy olbrzym iaki strzela z wielkiego Łuku czy co. A nie wiedzielismy że to Astrachanscy Tatarowie co o ziemię oprze ieden drąg Łuku a drugi mu nad głową Stoperczy. PasPam 106. Porwie się do Łuku nałozywszy Strzałę. PasPam 189v. Wyiechawszy ku Tarczynowi Zostawiłęm u Pana Łączenskiego Luk. PasPam 189v. Polacy do Łukow kiedy wezmą szyc wowę kupę na Szpikowano Francuzow. PasPam 189v. Iednego chłopa postrzelili z łuku po plecach. PasPam 237.