Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1613

Formy: lp M. m ślinny; ż ślinna; N. m ślinnym; lm M. nmos ślinne; D. ślinnych

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiDla czego może go też Slinnym zielem názwáć/ iáko Lácinnicy Saliuariam/ bo flágmę z ślinámi/ tak z głowy/ iáko z żołądká/ y z Piersi potężnie wyciąga [zębne ziele]. SyrZiel 160.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ ślinna iagoda (sz. zm.): Ślinne iágody w uściech/ mándlé/ guziki w gárdlé przyrodzone iáko migdały. Kn 1017. Gruczoły/ guzy zaskórne po rozmáitych częściách ciáłá rostące. zozłzy/ wrzody. Gruczołék/ guzik/ gruzołká. v. Slinna iagodá. Kn . Ná zápalenie slinnych iágod, ktore Tonsillas zowią, służą tákże w zwyż pomienione medykamentá CompMed 52J. Nábrzmienie slinnych iágod, ktore Tonsillas, álbo Amygdalas zowią CompMed 71. Ná nábrzmienie iágod ślinnych [leki] CompMed 78. Dáley w bokách gardłá są dwie ślinne iágody álbo migdáłki śliniaste. [marg. Tõsillae vel Amygdalae]. KirchFac 49. Ślinne iagody w uściech: haki, mandle die Mandeln in Halse. les amigdales; deux glandes proche de la racine de la langue T III 2064.