Słownik XVII wieku

Słowniki:
SW notują
SStp, SXVI, Kn, T, L, SWil, SJP nie notują

Formy: lp M. m żarliwy; ż żarliwa; D. ż żarliwej

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiStolnik Halicki, poufały Márszałká Koronnego, y żárliwy Práktyk iego w Woiewodztwie Ruskim Promotor, w confidentiey, ktorą ma do owey Zakonney Osoby, powiedźiał, że Márszałek Koronny pocichu Woysko záćiąga, LubJMan 135. Szczęście moie y nieszczęście tym więcey do Rzeczypospolitey należy, im więcey áby o szwank wrożnych okazyách, y w tey sámey o ktorą cierpię, nie przychodziłá, z Vrzędu mego, ále y z żárliwey ku niey miłości, pilnie prowidowałem. PersOb 45. Nicolaus SANDERUS, podobno rodem z Hibernii, żarliwy Katolik, ktory widząc Schizmę Angielską coraz się szerzącą, uniknoł tey zarazy, ksiąszkę o niey napisał, od Edwarda Rystona wykorrygowaną, do Rzymu się wyniosł, tam Laur Doktorski S: Teologii odniosł, był na Koncilium Trydentckim, y swego rozumu dał tam probę. ChmielAteny III 685.

◼ Przenośnie: ◼ Wtąż ieszcze Páná Woiewody Kiiowskiego/ Lud máiąc nád sobą Dźiká zá stárszego. Więc ochoczych kilká set z Wierzchowskim przybyło/ Ták z Łukiánem y z Skibą ktorych sposobiło. Zarliwa tá wiádomość ktorą Pan Chmielecki Rozsyłaiąc/ zgromádźił onych do kupeczki. DobrociesRel Bv.