ZALĄŻEK ARTYKUŁU HASŁOWEGO Data ostatniej modyfikacji: 08.11.2018
ŻEŃCA, ŻENIEC rzecz. m
Słowniki:
SStp (żeniec, żniec, żeńca, żyńca), Kn (żeńca), SJP (żeniec) notują
SXVI, T, L, SWil, SW nie notują
Formy: lp M. żeńca; żeniec; D. żeńcy; ~ lm M. uż. osob. żeńcy
Znaczenia:
hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiKoszarze/ fliśi/ żeńcy/ y ták kmieći Was chce mieć wiecznie/ tákże wásze dzieći/ A wy záś drudzy te dáry odnieśćie/ Rzemiosłá maćie pilnowáć przy mieśćie. LamChłop A3v. Żeńcá/ Messor. Kn 1419. Jak ten wielekroć żeńcy przybrawszy postawy/ Kłosie w koszu ponosił/ i żeniec był prawy. Nie raz skroń sianem świeżym mając oplecioną/ Zdać się mógł/ że przewracał trawę posieczoną. OvŻebrMet 367. Pożąwszy źrałe niwy, pracowity żeńca bez kłosianego nazad nie wraca się wieńca, którym skoro wesołą skroń swoję przybierze, Jowiszowi ofiarą da go i Cererze. PotPocztaKarp 63. Żeniec vid. Żeńca. T III 2970.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WG