ABDYKUJĄCY
im. przym. czyn.
Znaczenia: »taki, który zrzekł się władzy, korony«: ROMULUS Momylus Augustulus Ostatni Cesarz Zachodni z przymusu Odoakra Krola Herulow abdykuiący Pierwszy Romulus Rzymskie Krolestwo z fundował, ten utracił: August Imperium erexit, Augustulus temuż Państwu uczynił koniec. ChmielAteny1755 I 474.
MICHAŁ I, Curopalates Pan zaięczego serca, Zięć Nicefora, nieszczęśliwy, dla tego abdykuiący.
ChmielAteny1755 I 476.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]