Data ostatniej modyfikacji: 12.11.2024
ABECEDARIUSZ rzecz. m
Słowniki:
T, L (XVIII), SW, SJP (w in. zn.) notują
SStp, SXVI, Kn, SWil nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1745
Formy: lp M. abecedariusz; N. abecedariuszem
Znaczenia:
»ten, kto się uczy abecadła, początkujący uczeń«: Trzeba tu Teologowi naywiększemu poyść ad tabulam; stać się Abecedaryuszem, ieżeli Elementow nie umie Arytmetycznych: We wszystkich Scyencyach Longa via per Praecepta, brevis per exempla. ChmielAteny1755 I 158. Abecedaryusz. ein Abc-Schüler. un abécédaire. T III 1.
Przenośnie: TYTUŁ SIODMY, TEY XIĘGI. ABECEDARYUSZ á iuż UCZONY, INCIPENS á iuż CONSUMMATUS; álbo SCYENCYA o WYBORNYCH TERMINACH, o Nomenkláturze, de Lusu Verborum, o Anágrámmátách, Prowerbiách, Głosach Zwierzęcych, Terminách rożnym Kunsztom służących. ChmielAteny1745 I 50.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: KS