Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: ABRENUNCJACJA, ABRENUNCJATA

Słowniki:
SWil, SW notują
SStp, SXVI, Kn, T, L, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1641-1653

Formy: lp M. abrenuncjacja; D. abrenuncjaty; B. abrenuncjacją; N. abrenuncjacją; Ms. abrenuncjacji

Etymologia: <łac. abrenuntiatio>

Znaczenia:

»zrzeczenie się czego, np. majątku, tytułu«: Consilium takie wzgledem Wuiowizny uczynic abrenunciatią, ktorą ia mea ex parte uczynię na tę Iurydykę wNakle przy sprawie iakiey ktora się tę succesią odprawować będzie. OpalKListy 360. Trzeba tedy a predko o abrenuncyacy myslic do ktorey wten czasby przystampic kiedy ia do Kowla około Gromlic na Lublin poiadę to iest in fine Ianuary. OpalKListy 403. Znosić się tedy trzeba ze mną WMMP-u interim: bo Wolę wtym tam Trybunale uczynić abrenuncyacyą kendy spraw wiecey Nieboszczykowskich agitowało się, a to dla tego ut citius Creditoribus innotescat ta Abrenuncyacia, a consequenter y my wpokoiu moglismy zostawac. OpalKListy 403. Z Piotrkowa (kendym ziachał dla Pani Starosciny Nakielskiey y oraz uczynienia abrenunciaty cum bono złaski Bozey effectu) ozywam się WMmMP-u. OpalKListy 456. To napisawszy Ultimum e[st] quod plus quam peto, abys WM m MPan przes ktorego sprawnego Komornika podał do Grodow Podgorskich, ten extract Abrenunciaty moiey oraz y zSwoią Abren[uncjacyją] aby nas daremnie nie turbowano prawem. OpalKListy 459. Nawet że Jagiełłowie pisali się Haeredes respektem Litwy, Rusi, y Prus, tedy y tego Tytułu Zygmont August Jagiełłowicz uczynił ná Seymie Anni 1564, abrenuncyacyą [...]. ChmielAteny II 374.