Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, Kn, T nie notują

Formy: lp M. absolucja; D. absolucji // absolucjej; B. absolucją; Ms. absolucjej

Etymologia: <łac. absolutio>

Znaczenia:

»zwolnienie od nałożonych kar; rozgrzeszenie«: My Catholici niemoglibysmy otrzimac absolucyi od Oica Swiętego, kiedy bysmy mere concessiue zezwolili. VorLetSkarb 118. Kaznodzieja [...] upominał Pacyenta, aby grzechy swoje, a osobliwie jeden grzech [...] jawnie wyznał, ktory wyznawszy absolucyjey y rozgrzeszenia dostąpi. GdacPan V2. Taką relacyą gdy mi Pan Poseł uczynił, iam nic nie rzekł, [...] tylkom go odesłał do Predykanta, albo naywyższego Mofty po absolucyą. KonSRoz 73. [...] niektorzy Spowiednicy [...] Krzywoprzysięzcom Absolucyi nie daią [...]. GazPol 1735 41 2 nlb. Do Oyca S. wysłał Posłów [Kazimierz Wielki] o absolucyą i indulgencye prosząc. ŁubHist 43.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ absolucyja papieska: Bez absolucyjej papieskiej z mniszki spłodzony beł [Witkoski Seweryn], ergo illegitime natus. TrepNekLibDworz 428.

◼ Przenośnie: ◼ Nie wiem co czynić, głowa mię boli, na jedzę nie mogę pomyślić. Ali mu drugi absolucyją daje mowiąc: Więc klin klinem wybić. GdacPan N2v.