W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 28.10.2021
ABSOLUT rzecz. m
Słowniki:
L (XVIII), SWil, SW, SJP (w in. zn.) notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1701-1750
Formy: lp M. absolut; C. absolutowi; N. absolutem; ~ lm D. absolutów; B. uż. osob. absolutów
Etymologia: <z łac. absolutus 'doskonały, nieograniczony'>
Znaczenia:
»władca mający nieograniczoną, absolutną władzę; Bóg«: Nawet u Samych Absolutow gdzie tylko in unius Gloriam et interesse bellatur przednieyszych Domow to naypiersze Gentile Decus, ze y w Woysku trzymaią wysokie szarze. RzewKor 21. Prawo, y Seym postanowiony, iest iedno, co Monarcha Absolut w swoich Panstwach postanawiaiący. JabłSkrup 59. [Azja] Monárchow ma sámych absolutow we wszystkim, wolnego Národu nie ma, ále cáła zupełnie pod iárzmem y niewolą ięczy. ŁubŚwiat 547. Wolno było Absolutowi Bogu dla prerogatywy Macierzyństwa przyszłego Chrystusa excypować NN. Maryą dekretem Swoim przedwiecznym od woli Adamowey przewiniaiącey. BystrzInfGeogr A4v. Chmielnicki znowu zrebellizował i przekupiwszy Tatarów [...] absolutem się Ukrainy uczynił. ŁubHist 88.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz *absoluta.
Autor: WM