W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 20.12.2016
*ABSOLWOWAĆ czas. dk/ndk
Słowniki:
SXVI, SW, SJP notują
SStp, Kn, T, L, SWil nie notują
Formy: cz. przy. pr./cz. ter. lp 1. os. absolwuję; lm 3. os. absolwują; ~ cz. prze. lp m 3. os. absolwował; lm mos 3. os. absolwowali
Etymologia: <łac. absolvere>
Znaczenia:
1. »uwalnić od winy, rozgrzeszać; odpuszczać grzech«:
Rekcja: kogo, co; (od czego)
Henryk [...] Vpadł do nog Biskupich zebrząc miełosierdzia I odpusczenia grzechow za taką pokorą Biskup y grzech odpuscieł y on absoluował. OpalKListy 47. Mając w domu Służebnicę cięszko chorującą posłała [pani] po Xiędza, aby ją absolwował y Sakramentem wieczerzy Pańskiey usługował. GdacPan 13.
2. »zwolnić ze ślubów, zobowiązań«:
Rekcja: kogo; od czego
BENEDYKT IX [...] Kazimierza Mnicha Kluniackiego Benedyktyna, od Wotow absolwował Zakonnych, aby był Krolem Polskim. ChmielAteny II 153.
3. »włączać do grona studentów«:
Rekcja: kogo
Zowią takiego Nouitiusa (gdy ieszcze nie absolwował) po niemiecku Studenci y nationales fuchs. GollPam 12. Na dwie niedzieli przed wyściem iego czasu znowu Studenci się zeydą wszyscy y onego absolwuią. GollPam 13.
# Użycia metajęzykowe: # Verba. Abdykuię, absolwuię, Affektuię, Alleguię. WojnaInst 163
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
ABSOLWOWANY
im. przym. bier.
Formy: odmiana złożona lp M. m absolwowany; lm B. mos absolwowanych
Znaczenia:
»uwolniony od winy, rozgrzeszony«: Od Krolow swoich ukarani, maią się za absolwowanych od grzechow, gdyż temu ab actu Coronationis, iakąś świętość imputuią [Persowie]. ChmielAteny II 584. Arcybiskupom Gnieznieńskim Łowickie Xięstwo dał, i Kapituły Kujawską i Płocką znacznie regalizował, o czym Miechow. Lib. 3. cap. 37. od Grzegorza IX. Papieża absolwowany przez Biskupa Wrocławskiego, i Scholastyka Krakowskiego Kromer dodaje. ŁubHist 30.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM