.
.
▲
Ustabilizowane połączenia wyrazowe:
▲
grzech Adamowy,
zgrzeszenie Adamowe,
przestępstwo Adamowe,
adamowa wina,
adamowa złość »grzech pierworodny; grzech pierworodny; grzech pierworodny; grzech pierworodny«:
Między Tysiącęm urwac sobie zyczy, Ten skołozrywe Iabłko ogrodniczy, Ktory cały Sad Ludzkiego rodzaiu, Za grzech Adamow arendował wRaiu, I Ewy, pierwszy naszey Rodzicielki, Natozes szczepieł Gospodarzu Wielki. PotPer 18.
Już to nie w cierniu ten kwiat lilijowy, Lecz z siana wyrósł przez grzech Adamowy. KolBar II 668.
Trzymał, iż po grzechu Adamowym zgładzona iest w ludziach wolność. ChmielAteny III 616.
Lecz śmierć krolowáłá od Adámá áż do Mojżeszá/ y nád tymi ktorzy nie grzeszyli ná podobieństwo przestępstwá Adámowego/ ktory jest wzorem onego ktory miał przyść. BG Rz 5, 14.
Ale ty, będąc w obietnicy prawy, Zatulisz gęby, co Twe sądzą sprawy. Bom się urodził w Jadamowej złości I w niej poczęła matka moje kości. MiasKZbiór 131.
▲
plemię Adamowe,
rodzaj Adamowy,
pokolenie Adamowe,
dzieci Adamowe,
synowie Adamowi,
adamowa rodzina »ludzie; ludzie; ludzie; ludzie; ludzie; ludzie«:
Teć są księgi rodzájow Adámowych w dzień ktorego stworzył Bog człowieká: ná podobieństwo Boże uczynił go. BG Rdz 5, 1.
Gdy rozdzielił dziedzictwá nawyższy Narodom/ á rozsádził Syny Adámowe/ położył gránice narodom/ według liczby Synow Izráelskich: BG Pwt 32, 8.
Śmiali się y żartowali wszyscy Synowie [...] Adamowi/ że iedno dziecię zwyciężyło wszytkich bikow [w chórze w dyspucie religijnej dyszkant zwyciężył alta, tenora i basa]. BanHist 32.
Kto wie, czyli duch Adamowych Synow Poydźie do Gory szukáć Cherubinow? A dusze bydląt skoro pozdycháią? Jeżeli kędy ná doł pospadáią? LubSEkl 13.
▲
jabłko adamowe:
▲
figa adamowa:
▲
adamowe znamię:
▲
adamowa kara: