Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1632

Formy: lp D. adhortacji; N. adhortacją; Ms. adhortacji

Etymologia: <łac. adhortatio>

Znaczenia:

»napominanie; zachęcanie«: Wola J. K. Mości, tudzież prośby i adhortacye Imci panów senatorów zachodziły, abym traktatów [...] nie repudyował. RadziwKSprawy 241. (...) zyczę aby osnaimic raczył p[an]u Wdze Krakowskiemu y obywatelom tamecznym. to przydawszy ybez adhortacyi uwierzylismy y nietrzeba nam było stimulos per se ochotnym. OpalKListy 488. U Króla J[eg]o Mci w Pokoiu było Senatus consultum, na którym stanęło, żeby posłać z Senatu od boku J[eg]o KMci do Poselskiey Izby z adhortatią y zagrzaniem, żeby obronę Rzptey, (odłożywszy wszytkie inne materie), traktować chcieli, y kończyli Seym iako nayprędzey, ponieważ summum periculum in mora, y woyna Turecka iuż prae foribus. DiarSejm1672 17. A gdy się on wymawiał z mówienia, arripuit głos Xiądz Płocki, y prosił Króla J[eg]o Mci, żeby kazał solvovać sessionem, dlatego, że iuż późno, y że się trzeba gotować w powinney devotiey na iutrzeysze święto Świętey Tróycy, błagaiąc Maiestat Boski, aby tę [scissią] Izby Poselskiey in unionem animorum, y świętą przeformował zgodę. Annuit J[eg]o KMć iusto desiderio, y zaraz przez usta J[eg]omci Pana Kanclerza W[ielkieg]o X[ięci]a L[itewskieg]o soluta sessio z adhortatią, żeby się w poniedziałek na dziewiątą do szczęśliwego Seymu kończenia stawili. DiarSejm1672 34.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ publiczna adhortacja: Na publiczney do Studentow adhortacyi mawiał [Arcybiskup Karnkowski]: Te ręce kiedyś w piecu paliły, teraz Krolow maszczą y korony im na głowę kładą. NiesKor II II, 484.