.
.
.
.
◆
Związki frazeologiczne:
◆
przychodzić na afronty »narażać się na obelgi zniewagi«:
W ten czas z iedną Chorągwią przychodzić na disgusty y affronty niegodziło się. LubJMan 67.
◆
przyjść na afront »narazić się na obelgi, zniewagi«:
Ieżeli ci Kawalerowie zacni y zasłużeni mieli prziyśdź na tak wielki affront? czy nie nalezało raczey zatrzymać Chorągiew Vsarską Syna mego Starosty Spiskiego. LubJMan 103.
◆
zostać w afroncie »doznać obrazy, zostać znieważonym«:
Teatrum ci to ná rozliczne sceny Tu śmiech, tu żarty, iuż ci smutne treny,
Ten się uskárza, że został w afroncie Ta urażona słowem płácze w kącie.
DrużZbiór 539.
◆
brać co afrontem »traktować, przyjmować co jako obrazę«:
Bogini [...] niebierz to Afrontem, Ze się chcę wybrać do mey Europy. DrużZbiór 279.
◆
co komu czynić na afront,
co komu robić na afront,
co komu uczynić na afront,
co komu wyrabiać na afront »(u)czynić co w celu obrażenia kogo«:
Wymawiali mi to ześ to nąm uczynił na affront. PasPam 164v.
Kiedy kto dobro nasze bierze i podobno nam to jeszcze na afront robią, wytrwać i ścierpieć niepodobna. SobJListy 62.
To wszystko wyrabiał Sapieha na afront Krolowi zaczepiaiąc Koronne Kraje. OtwFDzieje 42.