Słownik XVII wieku

Słowniki:
SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T, L nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1728

Formy: lm M. uż. osob. akatolicy; D. akatolików

Etymologia: <gr. a 'nie' + katholikos>

Znaczenia:

»odstępca od kościoła rzymskokatolickiego, protestant, heretyk«: W tym roku [1724] car moskiewski, (w którym była Akatolików nadzieja, że się zkonjunguje z Brandeburkim elektorem i podniesie [...] wojnę przeciwko rzeczypospolitej, pod larwą ujmowania się za Toruńczanów), zmarł w Petersburgu 8 Februarii. OtwFDziejeCzech 346. Obywatele tameczni [Torunia] Akatolicy, Nayświętszy SAKRAMENT w Processyi nie uszanowali. ChmielAteny II 321. Akatolicy mają go [Erazma z Rotterdamu] za swojego doktora i sekwitę. ChmielAteny III 259.