Słownik XVII wieku

Słowniki:
SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T, L, SWil, SW nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1681

Formy: lp D. akonitu; ~ lm B. uż. nosob. akonity; N. akonity

Etymologia: <łac. aconitum, z gr.>

Znaczenia:

1.bot. »roślina z rodziny jaskrowatych; tojad; Aconitum«: Przyjaźń pokryta Zawsze szkodliwa, W niej z akonity U hypokryty Trucizna bywa. KochChrysTur 24. Bo gdy wnętrzności W nim [Chrystusie] zdrowe były, Lud jadowity Dał akonity, By je trapiły. KochChrysTur 84.

2. »substancja trująca z ziela tojadu«: Otruc go [Dauleta] mysli [Arsina] w czym iey Hirpin szczerze, Słuzy: dostawszy kędys akonitu, Ktory mu w Hinskiem chcą zadac imbierze. PotSyl 52.

◼ Przenośnie: ◼ Biedzę się, męczę wyglądaiąc świtu końca gorzkości mey y akonitu. ChrośZbiór E1v.