Słownik XVII wieku

Słowniki:
SW (akroterium), SJP (akroter, akroterium) notują
SStp, SXVI, Kn, T, L, SWil nie notują

Formy: lp M. akroteria; Ms. akroterii; ~ lm M. akroterie; Ms. akroteriach

Etymologia: <łac. acroterium, z gr. ἀκρωτήριον>

Znaczenia:

»element dekoracyjny w postaci posągu, urny, palmety, wieńczący wierzchołek lub boczne narożniki frontonu budowli«: Odrysuy kornice, iák w kolumnach. kolumnom, ták ich szerokość; nie ma bydź większa, iák kontrákcya kolumny dolney; chybáby dwie státuy na iedney Akroteryi stáć miáły. Akroterya nie ma tylo stelę y kornicę, która że z daleka ma bydź widziána iey części nie máią bydź drobne. Akroterya záś srzednia ma bydź 8ma częścią według Witruwiusza, wyższa od tych która ná bokach, dlá distynkcyi y symmetryi. ŻdżanElem 40. Terminy należą do Architektury, od Autora w tey powtorney edycyi przydane [...] Akroterie są pedostały pomnieysze na srodku y rogach. ChmielAteny1755 I 79.