W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 06.06.2014
AKWAWITA rzecz. ż
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L, SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują
Formy: lp M. akwawita; D. akwawity; akwawitej; C. akwawicie; B. akwawitę; N. akwawitą; Ms. akwawicie; W. akwawito
Etymologia: <z łac. aqua vitae 'woda życia'>
Znaczenia:
»wódka, gorzałka«: Czwarta wodká/ ktora sie Aquauicie rowna/ wysszey pomienionym niedołężliwościom służy [...]. SyrZiel 93. To [zioła] w czerwony Cyndalin záwiązáć/ y do tey Aqua vity w puścić/ ktora te skutki ma. SyrZiel 606. Worek na pępek trzeba przyłożyć z nasienia przetłuczonego kopru włoskiego [...] polawszy go abo winem korzennym abo aquawitą. CiachPrzyp C1v. Akwáwitá/ vide Gorzałká. Kn 5. Gorzałka/ akwawita. [...] Przepalane wino. Aqua vitae. Kn 203. Ty zaś, akwawito, By cię w beczki bito, Jesteś niebezpieczna. PosTabBad 37. Gorzałki Aquauitey w kufie pod miarą na Lasce. ArchRadziw 1638 80, 5. Dadzą potym wodki [...] Aż moj gość, odprawiwszy służby i ofiary, Przeżegnawszy nachyli z akwawitą czary. Skrzywił gębę szkaradnie. PotFraszBrück I 501. Akwawita, l`eau de vie. KulUszDyk 1. Akwawita, gorzałka. Brandwein. l'eau de vie. T III 4.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: TS