W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 03.03.2023
HALABARDrzecz m, HALABARDArzecz ż
Warianty fonetyczne: HALABARD || HALABARDA, ALABARD || ALABARDA, ALABART || ALABARTA, HALABART
Słowniki:
SStp (helbart), Kn (halabart), T (alabart), SJP (alabarda, halabarda) notują
SXVI (?), L (?), SWil (?), SW (?) nie notują
Formy: lp M. m alabart // halabart; ~ lm M. m albo ż uż. nosob. halabardy // alabarty; B. m albo ż uż. nosob. alabarty; N. m albo ż alabartami
Znaczenia:
»broń, składająca się z siekiery, grotu i haka osadzonych na długim drzewcu«: Názáiutrz o południu/ z Zamku wkory[m] [!] Krol z krolową stał/ przez wszytkę vlicę/ áż do kośćio łá s. Dionizego/ z obu stron we dwá rzędy/ gdy iuz chędogo piechotá vszykowána byłá/ wyszli naprzod Alábártnicy stárszy/ z swemi Alábártámi/ pięknie sporządzeni. JudCerem A4. Hálábart/ Amazonia securis [...]. Bipennis [...]. vide Czékan. Kn 221. Tu szło piechoty z żeláznemi rożnámi rysowánemi iáko álábarty cżtery tyśiące: prowádzono przy nich koni w kiryszách pięć set dobrych [...]. StarWyp B4. Oddałem 2 pary pistoletów, 2 amelie 4 alabarty [...] i kamień prochu z kulami. MarkZap 1. Nie tarcze srebrne i argiraspidów, Nie halabardy Tullowe [...] Lecz serca nasze będą murem tęgim [ojczyzny]. TwarSMiscSok 306. Brednia szwajcary i ich alabarty! PotFrasz2Kuk II 397. Alabart. Hellebarte. halebarde. T III 4.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: