Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: *ALEOPATYK, *ALOEPATYK

Słowniki:
SXVI (aloepatyka; supl.) notują
SStp, Kn, T, L, SWil, SW, SJP nie notują

Formy: lp D. aleopatyku // aloepatyku; N. aleopatykiem

Etymologia: <śr. łac. aloepaticum>

Znaczenia:

»sok z liści aloesu, mający kolor podobny do wątroby, także wysuszony, stosowany w medycynie«: Wodká przeciwko wszelákim glistom w żywocie doświádczona, y wdzięcznieysza á niżli proch. Tym sposobem. Wziąć Glistniku łotow szesnaście/ Ieleniego rogu tártego/ sześć łotow/ kwiátu suszonego Brzoskwiniowego/ dwá łoty, Aleopátyku łot. To wszystko zhrubá przetłukszy/ w naczynie szkláne wsypáć [...]. SyrZiel 361. Sok klarowny Kopru Włoskiego/ z Aleopátykiem/ á z trochą Kamphory miáłko utártey/ kreẃ z oczu spądza z vderzenia/ pusczáiąc po kropce ábo po trzy w oczy tey wodki. SyrZiel 389. Drudzy do tego plástru przydawáią Aleopátyku miáłko vtártego zárowno z nasieniem Czárnuchy/ y żołci wołowey/ miodu trochę. SyrZiel 461. Boleniu żołądká z zbicia ábo stłuczenia/ z uderzenia. Mąki wziąć Ięczmienney sześć łotow. Ládánu miáłko vtártego łot. Aloepátyku połto[r]á lota. SyrZiel 972.