Słownik XVII wieku

Słowniki:
T, L (bez cyt.), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1731

Formy: lp M. aliant; N. aliantem

Etymologia: <z fr. allié>

Znaczenia:

»sprzymierzeniec, sojusznik«: O tym czasie krol Francuzki Oczywiscie Ztym się wydał, jz jest Alliantem Sułtana Tureckiego, kiedy nie tylko w zachodzie krwawą Woynę Zaczoł, ale tez nie małą liczbę Officyerow do konstantynopolu dla wycieńczenia turkow w roznych Exercyciach wojennych wysłał. IntrHist 155. Aliant. Bundsgenoß. un alié; un coféderé. T III 5.